Życie z narcyzem

Życie w związku z osobowością narcystyczną może być trudne i wymagające. Osoby z osobowością narcystyczną charakteryzują się nadmiernym poczuciem własnej wartości, brakiem empatii i silną potrzebą uznania.

Partner/partnerka z osobowością narcystyczną

Kilka rzeczy, które warto wziąć pod uwagę, jeśli masz partnera/partnerkę z taką osobowością:

Uświadomienie sobie: Ważne jest zrozumienie, że partner z osobowością narcystyczną będzie skupiony głównie na swoich potrzebach i oczekiwaniach. Może być trudny do zaspokojenia i często będzie stawiać siebie na pierwszym miejscu.

Utrzymanie zdrowych granic: Konieczne jest ustalenie zdrowych granic i wyraźne określenie swoich potrzeb. Osoby narcystyczne mają tendencję do wykorzystywania innych ludzi, dlatego ważne jest, aby określić, co jest akceptowalne dla Ciebie i czego nie będziesz tolerować.

Samoocena i wsparcie: Ważne jest, aby utrzymywać zdrową samoocenę i mieć wsparcie od innych bliskich osób. Osoby z osobowością narcystyczną często manipulują innymi i obniżają ich poczucie wartości. Ważne jest, aby nie dopuścić, aby ich zachowanie wpłynęło negatywnie na Twoją samoocenę.

Komunikacja: Otwarta i skuteczna komunikacja jest kluczowa w każdym związku, również z osobą narcystyczną. Wyrażaj swoje potrzeby, oczekiwania i troski w sposób spokojny i bezpośredni. Unikaj manipulacji i nie daj się wciągnąć w gry emocjonalne.

Terapia: Rozważenie terapii indywidualnej lub terapii par może być pomocne, jeśli jesteś w związku z osobą narcystyczną. Terapeuta może pomóc Ci zrozumieć i radzić sobie z trudnościami, które mogą wyniknąć z takiego związku.

Jednak warto zauważyć, że życie w związku z osobowością narcystyczną może być bardzo trudne i może nie być możliwe osiągnięcie zdrowej i satysfakcjonującej relacji. W przypadku, gdy toksyczność i manipulacje dominują w związku, ważne jest rozważenie swojego dobrostanu emocjonalnego i decyzji o kontynuowaniu lub ukończeniu takiego związku.

• W Rymkiewicz system znajdziesz pomoc psychologa, psychoterapeuty. Szczegóły tutaj.

Sprawdź czy temat narcyzmu dotyczy właśnie Ciebie bądź osoby bliskiej

Jest świetny orientacyjny test, który został opublikowany w książce Wsparcie dla dorosłych córek narcystycznych matek Karyl McBride. Jest zaadresowany do kobiet z powodu tytułu książki, ale można śmiało również oglądać to w relacjach mężczyzn z mamami i w różnych konfiguracjach relacyjnych. Dotyczy on relacji z matką, ale myślę, że możesz pooglądać to w innych relacjach, które budujesz. Dlaczego? A no dlatego, że jeśli czytasz ten artykuł to najprawdopodobniej czujesz gdzieś blisko ten temat w swoim życiu. Jeśli masz mamę o cechach narcystycznych, być może wybrałeś/-aś takiego partnera i zatacza się krąg.

Kwestionariusz:

Czy Twoja matka/partner/partnerka ma cechy narcystyczne?

Zaznacz te stwierdzenia, które odnoszą się do twojej relacji z matką- obecnie lub w przeszłości.

Czy gdy próbujesz rozmawiać z matką o swoich problemach, zmienia temat tak, że rozmowa zaczyna dotyczyć tylko jej?

Czy gdy próbujesz rozmawiać z matką o swoich uczuciach, próbuje przebić twoje uczucia swoimi?

Czy twoja matka zachowuje się tak, jakby była o ciebie zazdrosna?

Czy twojej matce brak empatii w odniesieniu do twoich uczuć?

Czy matka okazuje ci wsparcie tylko w sprawach, które ukazują ją jako dobrą matkę?

Czy często masz poczucie braku emocjonalnej bliskości ze swoją matką?

Czy często powątpiewałeś, że matka cię lubi albo kocha?

Czy matka robi coś dla ciebie tylko wtedy, gdy inni mogą to zobaczyć?

Czy w przypadkach ważnych wydarzeń w twoim życiu (choroba, wypadek, rozwód) dla twojej matki ważniejsze jest, jak wpłyną one na nią, niż jak ty się czujesz?

Czy twoja matka nadmiernie skupia się na tym, co sądzą inni (sąsiedzi, znajomi, rodzina, współpracownicy)?

Czy twoja matka neguje swoje własne uczucia?

Czy twoja matka obwinia ciebie lub innych, zamiast przyjąć odpowiedzialność za własne uczucia lub czyny?

Czy łatwo jest zranić twoją matkę? Czy długo żywi urazę, nie próbując rozwiązać problemu?

Czy masz poczucie, że byłaś niewolnicą swojej matki?

Czy masz poczucie, że byłaś odpowiedzialna za dolegliwości matki lub jej złe samopoczucie (ból głowy, stres, choroby)?

Czy w dzieciństwie musiałaś zaspokajać różne fizyczne potrzeby twojej matki?

Czy masz poczucie, że matka cię nie akceptuje?

Czy masz poczucie, że matka jest wobec ciebie krytyczna?

Czy w obecności matki czujesz się bezradna?

Czy matka często cię zawstydza?

Czy masz wrażenie, że twoja matka dobrze cię zna?

Czy twoja matka zachowuje się tak, jakby oczekiwała, że świat będzie kręcił się wokół niej?

Czy jest ci trudno być odrębną osobą, oddzieloną od matki?

Czy twoja matka chce wpływać na twoje decyzje?

Czy twoja matka podlega zmiennym nastrojom- od egotycznego po depresyjny?

Czy twoja matka wydaje ci się czasem sztuczna i afektowana?

Czy masz poczucie, że w dzieciństwie musiałaś zaspokajać emocjonalne potrzeby swojej matki?

Czy masz poczucie, że w obecności matki podlegasz jej manipulacji?

Czy masz poczucie, że matka ceni cię za to, co robisz, a nie za to, kim jesteś?

Czy twoja matka próbuje cię kontrolować? czy zachowuje się jak ofiara lub męczennica?

Czy twoja matka zmusza cię do postępowania sprzecznego z tym, co rzeczywiście czujesz?

Czy twoja matka rywalizuje z tobą?

Czy twoja matka musi zawsze postawić na swoim?

Jak czytać odpowiedzi:

Wszystkie te pytania odnoszą się do cech narcystycznych. Im więcej z nich zaznaczyłeś/-aś jako pasujące do twojej sytuacji, tym większe jest prawdopodobieństwo, że twoja matka/ojciec/partner/partnerka ma pewne cechy narcystyczne, które doprowadziły do określonych trudności, jakich doświadczasz.

Rokowania w leczeniu osobowości narcystycznej

Zaburzenie osobowości narcystycznej jest trudne do leczenia, ponieważ osoby z tym zaburzeniem często trudno akceptują potrzebę terapii i zmiany swoich zachowań. Niemniej jednak, istnieją pewne podejścia terapeutyczne, które mogą pomóc poprawić funkcjonowanie i jakość życia osób z tym zaburzeniem. Warto jednak zaznaczyć, że postęp i skuteczność terapii mogą być zróżnicowane w zależności od osoby.

Warto jednak zaznaczyć, że terapia zaburzeń osobowości, w tym narcystycznego, jest procesem wymagającym czasu i cierpliwości. Osoba z zaburzeniem musi być otwarta na samorefleksję i gotowa do pracy nad sobą, co nie zawsze jest łatwe. Skuteczność terapii może być różna w zależności od stopnia nasilenia zaburzenia oraz od indywidualnych cech osoby.

Jeśli osoba cierpiąca na zaburzenie narcystyczne nie jest gotowa na terapię lub terapia nie przynosi pożądanych efektów, to osoby w ich otoczeniu (rodzina, przyjaciele) mogą skorzystać z terapii wsparcia, aby nauczyć się radzić z zachowaniami osoby narcystycznej oraz zminimalizować negatywne wpływy na swoje życie.

Na koniec chciałabym zaznaczyć, żeby podaną wiedzę potraktować z przymrużeniem oka. Ten artykuł nie ma Was zachęcać do samodzielnej diagnozy siebie czy swoich bliskich, ale uświadomić z czym na co dzień mierzycie się ze sobą lub z osobą w bliskim otoczeniu. Pomóc trochę nazwać co się dzieje. Również uświadomić, że są sposoby leczenia narcyzmu. Jednak największą wartością jak w każdej innej sprawie są chęci. I tych chęci do zmiany życzę Wam i waszym bliskim. W naszym Centrum leczymy zaburzenia narcystyczne. Zapraszamy 🙂

Bibliografia: Karyl McBride „Wsparcie dla dorosłych córek narcystycznych matek. Jak być wystarczająco dobrą.”

Czytaj więcej→ KIEDY NA TERAPIĘ PAR?